kalp kırıklığı

(bkz: kırık kalp) kalp kırıkllığı duygusal anlamda yaşanılan bir hüznün belirtilmesi durumudur.

ve gerçekten bu doğru. insanın kalbinde aşırı üzüldüğü anlarda ince bir çizgi oluşuyor.

sakın ola ki insanları yarabandı olarak kullanmayınız diye talimat verilmeli kırık kalp sendromu olanlara. zira o kalp kırıldıysa bir kere, ölsen dahi iyileşmiyo içinde açılan yara. belki çok sonra geçiyo ama izi kalıyor işte, her dokunduğunda sil baştan yaşıyosun.

iyide kalp la bu. gece gündüz kan pompalayan bir organ. sol tarafında gayet güvende korunmuş bir organ. nasıl olurda acır. nasıl olurda sızlar durduk yere. kimse sana bir şey yapmıyor iyide. alt tarafı terk edildin ne bu ölmedik ya.

ah ulan ah diye inletiyor bunun acısı.

bazen öyle bir kırılıyor ki yemin ediyorum hissediyorum

bir defa kırıldı mı onarılması çok zor oluyor, insan korkuyor tekrar aynı şeyleri yaşamaktan bundan dolayı çoğu fırsatı kaçırıyor

o kırıkların kıymığı hep bize battığı için bizde hırçınlaşıyoruz çünkü canımız yanıyor.amma velakin kimse anlamıyor,anlamak istemiyor.

her şeyi kırın parçalayın ama şu yumruk kadar şeyi kırmayın be abi. unutmayın kırılan bir şey asla eskisi gibi olamıyor.

beyin bunu doğruladı.

geçmeyen yara.

insanın değişmesine sebep olabiliyor.

kalp kırılmasının çıkardığı sesi yalnızca allah duyar

geçmiyor be. hani unutmuş gibi yapıyorsanız, o kişide gerçekten unuttuğunuzu sanarak hareket ediyorsa bir de, bu kez aslında kendi kalbinizi unutasınız geliyor. kalpsiz daha mutlu olacağınızı düşünüyorsunuz. bundan sonra kalbiniz yokmuş gibi davranan insanlara da kalpsiz davranıyorsunuz, fakat önceden kalbinizin olduğunu bilen bu insanlar, bu kez bunu koz gibi kullanarak hareket etmeye başlıyor. o an tekrar kırılıyorsunuz. unuttuğunuz kalbiniz aklınıza geliyor böylece. ardından, yapma be diyorsunuz ve aslında kendi kalbinizi yalnız bıraktığınızı fark ediyorsunuz. o an zaten anlıyorsunuz, görüyorsunuz, sizin tarafınızdan yalnız bırakılan kalbinizin her zaman orada olduğunu hatırlıyorsunuz. ancak artık kalbinizi hissedemiyorsunuz. işte, kalbi kırılan bir kişi bunları hissediyor. o yüzden, kalp kırmayın. insanlar da sizin yüzünüzden kalbini unutmasın.

japon yapıştırıcısının işe yaramaz olduğu tek nokta

alçının tutmadığı tek kırık türüdür

insanın sevmediği birine kırılamayacağını varsayarsak, kırılan kalbe mi yoksa kıran kişinin bunu nasıl yaptığına mı üzülse bilemez insan.

çok ilginçtir ki mecazi bir şeydir ama kırıldığını hissedersin ya. ciddi ciddi bir şeylerin kopup gittiğini hissedersin.

"peygamber efendimiz; mübârek elleri ile kâbe'yi göstererek; (ey kâbe, sen allahın evisin. sen mübâreksin fakat bir müslüman,bir mü'minin kalbini kırsa 70 defa seni yıkmaktan daha büyük günaha girer) buyuruyor." adaletten ümidinizi kesmeyin, kırıldık ama adalet tecelli edecektir.

kırıldığı zaman o sesi bir tek allah duyuyo ya işte o an gelen huzur ne güzel bir teslimiyettir allahım (bkz: bunlar hep nimet)

genelde neden kırıldığı sorusunun yanında kimin kırdığı daha önemlidir

keşke at bacağı gibi olsa bu durum, kırılınca yeniden kaynamasa da vurup öldürseler. (bkz: oha demin söylediğim şeyi siz de duydunuz mu)

kol kırılsa bu kadar acıtmaz

içimde ne var ne yok sökülüp atılmış gibi boş teneke gibiyim çok ses çıkarıyorum içim çekildiğinden ciddiye alınacak pek bir tarafım kalmadı ölmek için zaman dolduruyoruz insanın bütün hevesi sevgisi gidince geriye çer çöp kalıyormuş umarım sizin başınıza gelmez

kötü hissettirir ama öldürmez. benim için asıl mevzu biz her şeye gülüp geçip, umursamıyoruz, dile getirmiyoruz diye bizim kalbimizin kırılmadığını düşünenler mesela bu benim için daha can sıkıcı durum. bakıyorum böyle mi ne kalp kırıklığım kalıyor ne de karşıdaki insana olan sevgim aynı kalıyor uzaklaşıyorum direkt. bende her şey net ve keskin.

Can acıtır. Çünkü insanın kalbi sevdiğine kırılır. Sevmediğine öfkelenir.

Bunun ilacının rakı olduğunu dile getirir bazıları, pek haksız sayılmazlar açıkcası.

başlığı okurken çıt sesi geldi

Bazen o kadar çok kırılıyorlar ki kalbime bir şey olacak sanıyorum

Ben önceden hep unuturdum, sevdiğim insanlar beni kırsa da çok sürmezdi. Son üç aydır geçmiyor. Neden böyle oldu, bilmiyorum. Sözleriyle, bana inanmayışlarıyla, yanımda olmayışlarıyla kalbimi çok kıran sevdiklerim oldu. Artık unutmuyor/unutamıyor olmak beni gelecek beklentiler ve kırgınlıklardan mı koruyacak yoksa güvenemeyen ve sağlıklı ilişkiler kuramayan birine mi dönüştürecek?

Kalbi kırılan birinin affetmesi için 6 ay gibi bir süre gerekiyor sanırım bizimki ölene kadar

Kalbim kırık. Baya tuz buz şeklinde. İşin kötüsü insanlar yapmadı bunu. Hayat yaptı, daha doğrusu kaderime çok kırgınım

bırak doktor bunu ben anlatıyım gorsel

kırıla kırıla kalbim bu şekli aldığı için artık beni kimse üzemez. bu kalbi kafanıza atıp beyninizin pekmezini akıtırım beni delirtmeyin

Değer vermeyince kırılmıyor. Hem insana değer verilir mi kardeşim. Git ağaca köpeğe değer ver.

sedyeci bunun için silikon önermişti kalp kırıklarını yapıştırırmış benim kalbim paramparça lan

Bi kere kırıldı mı sonrakiler çok acıtmıyor, nereden biliyorsun diye sormayın..

yazık sizlere. sanırım ben tüm duygularımı yitirmişem.

Tasavvufta bir deyiş vardır: "Kırılan kalbin sesini yalnız Allah (cc) duyar." İnsan insanın zehrini alır deyip insana güvenme, insan halden anlamayınca hakka gücenme.

çocuklukta kalması gerekirdi. saçımda beyaz görünce şaşırmayacak yaşa geldim hala kalbim kırılıyor. o kırılma anını hissediyorum, ağrıya dokunabilirim orada çünkü. ne gerek varsa bir de boğazda yumru oluşuyor. ama en hüzünlü kısmı da kalabalık bir yemek sofrasında o kırıklığı sindirmeye çalışırken yemek yemek. ağlayasın gelir, lokmalar ağzında büyür. bitmez o tabaktaki yemek. en şaşırtıcı kısmı da o yumuşacık ekmeğin bir anda dikene dönüşmesi, yırtıp geçiyor.

kimseye değer vermezseniz bu olayı da yasamazsınız. hoş herkesten kaçıp saklanarak da hislerinizi öldürüyorsunuz o mevzu daha bok gibi.

İşte, minibüste (her yerde) tanıdığın, tanımadığın insanların yanında ağlamaya sebep oluyor:/

“oğlum bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle, yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi. o gün bugün usul usul yürüyorum işte.” repliğini yaşatır insana. Benim bütün kabullenmişliklerim kalp kırıklıklarımın trajik mütevazı hediyeleridir.